نویسندگی قبل از این که آن را شروع کنیم رویایی هیجان
انگیز است، اما بعد از نوشتن اولین داستان ها و تجربه کردن دنیا آفرینندگی، تبدیل
به حیرت و احساس سرگردانی می شود.
انگار ناگهان خود را در جهانی بیابی که از هر طرف تا بی نهایت امتداد یافته است.
اما اگر این حیرت و سرگردانی تو را از پا درنیاورد و به نوشتن روزانه ادامه دهی
تبدیل به فرشته ی نجات تو می شود. آن وقت مثل آفتاب گردانی که هر روز به سمت خورشید
می چرخد، هر روز می نویسی تا از آن نیرو بگیری و زندگیت را رنگ آمیزی کند.
آفتابگران میشوی
پاسخ دهید